NAD+ staat voor nicotinamide adenine dinucleotide, een co-enzym dat in elke cel van het lichaam voorkomt. Het speelt een cruciale rol in cellulaire energieproductie, DNA-herstel, en epigenetische regulatie. NAD+ bestaat in twee vormen: de geoxideerde vorm (NAD+) en de gereduceerde vorm (NADH). Naarmate we ouder worden, nemen de NAD+-niveaus in ons lichaam af, wat wordt geassocieerd met veroudering en de ontwikkeling van ouderdomsziekten.
De term “NAD+ peptide” verwijst meestal naar synthetische peptideverbindingen die de natuurlijke productie van NAD+ stimuleren of de werking ervan nabootsen in cellulaire processen. Deze peptiden zijn ontworpen om de NAD+-niveaus te verhogen of de NAD+-afhankelijke routes, zoals sirtuïnes, te activeren.
In de context van anti-aging en regeneratieve geneeskunde worden NAD+ peptiden vaak gebruikt voor:
Celverjonging
Mitochondriale functieverbetering
Vermindering van oxidatieve stress
Verbetering van cognitieve functie en energieniveaus
De werking van NAD+ peptiden kan als volgt worden samengevat:
Stimulatie van NAD+ biosynthese: Sommige peptiden verhogen de beschikbaarheid van NAD+-precursors zoals nicotinamide riboside (NR) of nicotinamide mononucleotide (NMN).
Activatie van sirtuïnes: Sirtuïnes zijn NAD+-afhankelijke enzymen die betrokken zijn bij DNA-herstel, ontstekingsremming en metabolisme. Verhoogde NAD+-niveaus activeren deze enzymen.
Celmetabolisme en energieproductie: NAD+ speelt een sleutelrol in de Krebs-cyclus (citroenzuurcyclus) en de elektronentransportketen, die essentieel zijn voor de productie van ATP (de energiebron van de cel).
DNA-herstel: NAD+ is nodig voor de activiteit van PARP-enzymen (poly(ADP-ribose) polymerases), die beschadigd DNA repareren.
Beïnvloeding van genexpressie: Via epigenetische routes beïnvloedt NAD+ de genexpressie door histonmodificaties.
Veroudering leidt tot NAD+-afname, wat mitochondriale dysfunctie en DNA-schade bevordert.
Bron: Gomes et al., Cell (2013). "Declining NAD+ induces a pseudohypoxic state disrupting nuclear-mitochondrial communication during aging."
NAD+-afhankelijke sirtuïnes zijn essentieel voor het behoud van de celgezondheid. SIRT1 en SIRT3 verbeteren mitochondriale functie en metabole gezondheid.
Bron: Imai & Guarente, Trends in Molecular Medicine (2014). “NAD+ and sirtuins in aging and disease.”
Supplementatie met NAD+-precursors zoals NMN en NR verhoogt NAD+-niveaus, verbetert spierfunctie en cognitieve prestaties in muismodellen.
Bron: Mills et al., Cell Metabolism (2016). “Long-Term Administration of Nicotinamide Mononucleotide Mitigates Age-Associated Physiological Decline in Mice.”
NAD+ heeft beschermende effecten in modellen van Alzheimer, Parkinson en multiple sclerose.
Bron: Lautrup et al., Nature Reviews Neurology (2019). “NAD+ in brain aging and neurodegenerative disorders.”
In vroege klinische studies is aangetoond dat NAD+-suppletie veilig is en biomarkers voor veroudering verbetert, waaronder insulinegevoeligheid, bloeddruk en ontstekingsmarkers.
Bron: Martens et al., Nature Communications (2018). “Chronic nicotinamide riboside supplementation is well-tolerated and elevates NAD+ levels in healthy middle-aged and older adults.”
Anti-aging therapieën: Vertraging van verouderingsprocessen op cellulair niveau.
Cognitieve ondersteuning: Potentieel bij geheugenverlies of cognitieve achteruitgang.
Detoxificatie en verslavingszorg: NAD+ infusen worden onderzocht als ondersteuning bij verslavingsontwenning.
Mitochondriale stoornissen: Bij ziekten die gekenmerkt worden door energieproblemen op cellulair niveau.
Injecteerbare peptiden
Infuusbehandelingen (NAD+ IV therapy)
Nasale sprays
Oraal in combinatie met NAD+-precursors
Hoewel de wetenschap veelbelovend is, zijn er ook kritische punten:
Veel studies zijn preklinisch (muizen/modellen).
Langetermijneffecten bij mensen zijn nog onvoldoende onderzocht.
Peptidetherapie valt onder experimentele behandelingen in veel landen.
NAD+ peptiden vertegenwoordigen een opkomend veld binnen de biotechnologie en anti-verouderingsgeneeskunde. De wetenschap ondersteunt het belang van NAD+ voor celgezondheid, energiemetabolisme en DNA-herstel, en peptiden die NAD+-routes beïnvloeden zijn veelbelovend voor diverse toepassingen. Toch is verder onderzoek nodig om de veiligheid en effectiviteit bij mensen op de lange termijn volledig vast te stellen.